بیوگرافی علی کریمی که به‌عنوان یک بازی‌ساز دریبل‌زن شناخته می‌شود، با لقب «جادوگر» و «مارادونای آسیا» از او یاد می‌شود. کریمی در سال ۲۰۱۸؛ با کسب ۹۱٪ آراء کاربران سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا، به عنوان بهترین هافبک تاریخ جام ملت‌های آسیا شناخته شد.[۲] کریمی فوتبال حرفه‌ای خود را در سال ۱۳۷۵ با فتح در لیگ دسته دوم فوتبال ایران آغاز کرد و پس از ۲ سال به پرسپولیس پیوست، جایی که در ۳ فصل بازی موفق به ۲ بار قهرمانی در لیگ و یک بار قهرمانی در جام حذفی شد و هم‌زمان با تیم ملی، در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک مدال طلا را به گردن آویخت. کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هل‌دادن داور در بازی تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد، و پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ نیز حاضر بود.

وی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی دبی منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقای‌گل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد.

اسامی بازیگران و خلاصه داستان سریال نجلا ۲
 

کریمی با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و هم‌زمان به عنوان آقای‌گلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) دست یافت. او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد.

در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴)، وی به باشگاه بایرن مونیخ در بوندس‌لیگای آلمان پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام ۴۲ بازی رسمی، قهرمانی جام حذفی و بوندس‌لیگا را هرکدام یک بار تجربه کرد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد.

پس از آن به القطر در لیگ ستارگان قطر رفت و پس از یک سال به پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران برگشت که حضورش در این تیم یک سال ادامه داشت. کریمی بازی در ایران را با ۱٫۵ فصل حضور در استیل‌آذین ادامه داد و در نیم‌فصل دوم ۲۰۱۱–۲۰۱۰ عضو شالکه در بوندس‌لیگا بود که قهرمانی جام حذفی آلمان را برای بار دوم کسب کرد.

علی کریمی دوباره به پرسپولیس بازگشت تا سومین دوره حضور خود را با این باشگاه تجربه کند. پس از ۲ فصل بازی، علی کریمی به باشگاه فوتبال تراکتور پیوست و آخرین فصل دوران بازیگری خود را با قهرمانی در جام حذفی پایان داد.

علی کریمی در سال ۱۳۹۳ با دستیاری کارلوس کیروش در تیم ملی ایران پا به عرصه مربیگری گذاشت. او همچنین برای مدتی هدایت تیم سپیدرود را بر عهده داشت.

زندگی شخصی

 
هاوش (پسر بزرگ) و هیرسا (پسر دوم) علی کریمی

علی کریمی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج به‌دنیا آمد[۳] و فرزند چهارم خانواده است.[۴] کریمی اصالتاً لاهیجانی است.[۳] پدرش ولی‌اله کریمی، در جوانی در استان، گیلان، بازیکن فوتبال بود[۳] و مادرش خانه‌دار است.[۴] کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. کریمی پس از گرفتن مدرک تحصیلی دیپلم؛[۴] همانند برادرش فرشید، به صورت حرفه‌ای به فوتبال روی آورد و مدتی با او هم‌بازی بود.[۵]

کریمی در سال ۱۳۷۸ ازدواج کرد[۵]‏[۶] او دو فرزند پسر به نام‌های هاوش و هیرسا و یک فرزند دختر به نام هیما دارد.[۶]

او به‌جز فوتبال به والیبال ساحلی نیز علاقه دارد[۳] و اوقات فراغت خود را با سفر به شمال می‌گذراند. کریمی دوست‌دار بازی دیگو مارادونا و طرفدار تیم ملی آرژانتین است.[۵]

دوران باشگاهی

آغاز

کریمی فوتبال خود را از تیم نوجوانان نفت تهران آغاز کرد،[۷] جایی که برادر بزرگ‌ترش فرشید، یک سال پیش از ورود او در آن بازی می‌کرد.[۸]

او سپس به نوجوانان باشگاه سایپا پیوست و در رده جوانان این باشگاه نیز بازی کرد. کریمی پس از آن به فتح تهران منتقل شد، جایی که ابتدا در رده جوانان بازی می‌کرد. او در سال ۱۳۷۵ موفق شد به تیم بزرگسالان راه یابد.

فتح در آن زمان که لیگ آزادگان بالاترین سطح فوتبال ایران بود، در رده پایین‌تر؛ یعنی لیگ دسته دوم حضور داشت. علی کریمی مجموعاً ۲ فصل برای فتح به میدان رفت. در فصل ۱۳۷۶–۱۳۷۵، کریمی موفق شد نمایش خوبی داشته‌باشد و در فصل ۱۳۷۷–۱۳۷۶ با فتح تا یک‌قدمی صعود به لیگ آزادگان پیش‌رفت اما در نهایت آن‌ها موفق به صعود نشدند.[۷]